Pielgrzymka na uroczystości 30. rocznicy wyboru Jana Pawła II
grupy pielgrzymów pod patronatem
Kard. S. Dziwisza i duchowym kierownictwem Biskupa Polowego WP
(13-17 X 2008)
Na uroczystości 30. rocznicy wyboru Karola Wojtyły na Stolicę Piotrową do Rzymu udała się grupa pielgrzymów pod patronatem Kardynała Stanisława Dziwisza zorganizowana przez Zbigniewa Gretkę. Duchowym opiekunem grupy był Biskup Polowy Wojska Polskiego gen. dyw. prof. dr hab. Tadeusz Płoski. Wśród pielgrzymów byli przedstawiciele Wojska, resortu MSWiA, Elżbieta Radziszewska – Pełnomocnik Rządu ds. Równego Traktowania, aktorzy, przedstawiciele różnych zawodów. Pielgrzymi mogli uczestniczyć w dniach 14-17 października br. w wielu wydarzeniach w Rzymie. Poniżej krótka relacja, która zostanie uzupełniona.
14 października
Msza w kaplicy św. Józefa i nawiedzenie Grobu Sługi Bożego Jana Pawła II
O godzinie 7.45 wyruszamy z hotelu Michelangelo położonego przy Via Della Stawione di S. Pietro do Bazyliki. Słońce zaczyna pojawiać się na budynkami. Stojąc przed fasadą Bazyliki św. Piotra widać je wyłaniające się pod budynki naprzeciwko placu. Przed Bazyliką trwają prace porządkowe po niedzielnej beatyfikacji. Pracownicy powoli spuszczają portret nowej błogosławionej – siostry zakonnej. Wchodzimy do wnętrza świątyni. Tu czy ówdzie grupki zwiedzających otaczających przednika. Od czasu do czasu widać kapłanów idących celebrować Mszę św., przy którymś z ołtarzy, albo wracających już do zakrystii.
Biskup Polowy gen. dyw. Tadeusz Płoski ubiera się do Mszy św. z zakrystii. Tu krótkie spotkanie z ks. prał. Krzysztofem Nitkiewiczem, który z grupą księży z Archidiecezji Białostockiej będzie celebrował Mszę św. dziękczynną za beatyfikację ks. Michała Sopoćki. Udajemy się do kaplicy św Józefa. Mszę św. pod przewodnictwem Biskupa Polowego celebruje ks. prał. Jan Wojtan z Opoczna, ks. kan. Mieczysław Głogowski z Opoczna oraz ks. prał. płk Zbigniew Kępa. Grupa. Lektorem jest Krzysztof Kolberger, zaś psalm recytuje Bogusława Tępińska. Biskup odłożył przygotowany tekst kazania i przemówił ciepło i serdecznie do zgromadzonych. Mówił, że mamy wielkie szczęście być w Rzymie w roku św. Pawła. Możemy zyskać tutaj odpusty nawiedzając miejsca związane z kultem Apostoła Narodów. Zachęcał, aby karmić się Komunią św. By wykorzystać dni pobytu w Rzymie na zbliżenie się do Boga. Podczas modlitwy powszechnej zostały wyrażone intencje modlitewne wielu osób z grupy. Było wezwanie za chorych, za żołnierzy na misjach pokojowych i stabilizacyjnych, o błogosławieństwo w domu, podzięka z urodzone w rodzinie dzieci, o dobre przeżycie czasu pielgrzymki…
Po Mszy św. idziemy do grobu Jana Pawła II. Przy Grobie klęczą siostry zakonne, które przyjechały z Polski. Widać głębokie przeżycia na ich twarzach.
Służby porządkowe kierują Biskupa Polowego i kapłanów do kaplicy Matki Bożej Częstochowskiej. Pewnie są oni przekonani, że idziemy do kaplicy Matki Bożej Częstochowskiej. Przy wejściu wyjaśniamy, że chcemy dostać się do Grobu Jana Pawła II.
Otaczamy kręgiem miejsce spoczynku Sługi Bożego Papieża Polaka. Odmawiamy wspólnie modlitwę o rychłą beatyfikacji Jana Pawła II. Pielgrzymi podchodzą do marmurowej płyty, przyklękają, całują ją. Wielu jest takich, którzy spotykali się z Janem Pawłem na audiencjach, byli na trasie Jego pielgrzymek po Ojczyźnie. Przypominają sobie rysy Jego twarzy, Jego uśmiech ale też i zatroskanie malujące się na Jego obliczu. Wracamy do górnej Bazyliki. Tam jest spotkanie ze św. Piotrem. Dotykamy stopy posągu św. Piotra, myśląc ile pokoleń oddało jemu hołd dotykając jego stopy, która mimo iż jest z brązu została starta i wygładzona przez pielgrzymów. Święty Piotr to opoka na której został zbudowany Kościół. Głębia zapowiedzi Jezusa „Ty jesteś Piotr – czyli skała, i na tej skale zbuduję mój Kościół” odsłoniła się nieco przed nami podczas zwiedzania podziemi Bazyliki – starożytnej nekropolii, na której spoczęło ciało Męczennika św. Piotra.
U grobu Świętego Piotra
Przed południem nasza grupa zwiedza Ogrody Papieskie. Poczytujemy to sobie za duże wyróżnienie, albowiem pielgrzymi przybywający do Rzymu rzadko kiedy mają możliwość spacerów po ogrodach watykańskich.
W samo południe udajemy się na trzeci, najgłębszym poziom Bazyliki, do jej podziemi –
O tym, że Bazylika św. Piotra została zbudowana, przynamniej w części na miejscu starego cmentarza wiedziano od dawna. Ciało św. Piotra zostało pochowane na pogańskim cmentarzu. Miejsce jego spoczynku stało się od razu miejscem kultu tego Męczennika.
Zwiedzamy podziemną nekropolię. Możemy zaglądnąć do wnętrza grobowców. Pochowana rodzina przybyła z Egiptu (malowidła), grobowiec małego chłopca, grobowiec chrześcijanina – sarkofag jeszcze w stylu pogańskim, ale z elementami chrześcijańskimi. Grobowiec z malowidłami: Chrystusa – światłość świata, Chrystusa łowiącego rybę (jedna odpływa) i Jonasza.
Nawiedzamy Grób św. Piotra. Chwila modlitwy przy Grobie tego, do którego Chrystus powiedział „Paś owce moje, paś baranki moje”.
W koszarach Gwardii Szwajcarskiej
Zatrzymujemy się za bramą przepustek. Agnieszka tłumaczy historię Gwardii opowiedzianą przez Mons. Alaina de Raemy. Przychodzi Magda Redii, Polka rodem z Warszawy, która wyszła za mąż za gwardzistę szwajcarskiego. Opowiada z wielką swadą dzieje Gwardii Szwajcarskiej w służbie papieży. Zaglądamy do pokoju krawca szyjące stroje gwardzistom. Możemy dotknąć się materiały, szytych spodni i kolorowych bluz. Zakład krawiecki ze względu na różnokolorowy materiał wygląda barwnie.
Przechodzimy na dziedziniec wewnętrzny, przed zbrojownię. Ponieważ jeszcze nie wyszła zwiedzająca grupa prowadzą nas do kantyny dla gości. Spoglądamy na ściany z wymalowanymi obrazami; jeden przedstawia pododdział gwardzistów w marszu, drugi – przybycie do Rzymu gwardzistów i powitanie ich przez papieża.
Idziemy do zbrojowni. Oglądamy broń, którą w okresie 500 lat swego istnienia używali gwardziści. Interesują nas hełmy, biała broń, karabiny.
Rejs statkiem
Autokarem udajemy się do niewielkiej przystani położonej nad Tybrem niedaleko Zamku Anioła. Zejście do przystani wyłożono palącymi się zniczami. Nie odbyło się bez małych (nie)przygód. Kilka osób czubkiem buta zawadziło o brzeg szerokiego znicza i wosk pokrył ich obuwie. Schodzimy do statku, zasiadamy do kolacji i wypływamy w kierunku Mostu Milewińskiego. Widzimy Rzym nocą. Malowniczo wygląda Zamek Anioła. Jest malowniczo i tajemniczo.
15 października
Dzień zaczynamy od Audiencji Generalnej. Przy wejściu do hotelu robimy zbiorowe zdjęcie. Idziemy w kierunku Bazyliki mijając wielobarwne i wielojęzyczne grupy i grupki osób udających się na audiencję. Przed nami kroczył zwarty pododdział kobiet ubrany w białe kitle, z ciemnymi narzutami. Podchodząc bliżej widzimy, że siostry noszą pagony z dystynkcjami. Jak się okazało były to Wolontariuszki – Oddział Sanitarny.
Dzięki Magdzie Riedii szybko przechodzimy do sektora położonego najbliżej bazyliki.
Mamy szczęście uczestniczyć w audiencji generalnej. Wśród wielu jesteśmy i my: Biskup Polowy Wojska Polskiego gen. dyw. prof. dr hab. Tadeusz Płoski wraz z delegacją Wojska, Straży Granicznej, Policji, artystów, przedstawicieli różnych zawodów z grupy przybyłej na uroczystości do Rzymu pod patronatem Metropolity Krakowskiego Księdza Kardynała Stanisława Dziwisza.
Po katechezie wygłoszonej przez Ojca Świętego Ordynariusz Wojskowy gen. dyw. Tadeusz Płoski w krótkiej rozmowie z Ojcem Świętym wspomniał o przybyłej wraz z nim grupie, o zakończeniu polskiej misji wojskowej w Iraku i poprosił o błogosławieństwo dla Wojska i formacji resortu MSWiA. Biskup Tadeusz Płoski podarował Ojcu Świętemu album płytowy „Pieśń Ojczysta”, którą opracowało i wydało Wydawnictwo Muzyczne wojskowej CARITAS.
Elżbieta Radziszewska – Pełnomocnik Rządu ds. Równego Traktowania wraz z ks. inf. Józefem Wójcikiem podarowali Ojcu Świętemu Kopię obrazu Matki Bożej Trybunalskiej - Patronki Polskich Parlamentarzystów. Ksiądz Infułat J. Wójcik poprosił Ojca Świętego o błogosławieństwo dla siebie, z okazji 50-lecia kapłaństwa.
W kościele Męczeństwa św. Pawła
W drodze Zbyszek Gretka opowiada historię męczeństwa św. Pawła. Jedziemy na miejsce, gdzie został ścięty Apostoł Narodów. Według tradycji jego ścięta głowa trzy razy odbiła się od ziemi, i w tym miejscu, gdzie dotknęła ziemi wytrysnęły trzy fontanny. – Stąd nazwa tego miejsce Tre Fontane. Przed Mszą św. cała grupa odmawia Koronkę do Bożego MIłosierdzia, której przewodniczą Barbara Grzelak i Zdzisława Slęzak. Rozpoczyna się Msza św. Krzysztof Kolberger czyta lekcję, Jolanta Rusek-Matuszewska - śpiewa psalm responsoryjny, ks. Mieczysław Głogowski - odczytuje Ewangelię, zaś Biskup Polowy wygłasza kazanie.
Na koniec Mszy św. odmawiamy modlitwy, by zyskać odpust zupełny za nawiedzenie tego miejsca. Biskup poświęca dewocjonalia. Spotykamy grupę dzieci szkolnych z rodzicami oraz z księdzem. Wnoszą one wiele radości i spontaniczności, jak potrafią to czynić wszystkie dzieci, a zwłaszcza włoskie.
Wracamy do autokaru, by podjechać do Muzeów Watykańskich.
16 października
W programie tego dnia były dwa najważniejsze wydarzenia. Jedno – to Msza św. koncelebrowana pod przewodnictwem Księdza Kardynała Stanisława Dziwisza przy głównym ołtarzu w Bazylice św. Piotra oraz premiera filmu Świadectwo” (Testimonium) w aulii Pawła VI.
Chociaż Msza św. jest o godz. 11.00 wychodzimy wcześnie, aby zając miejsce blisko ołtarza głównego. Jako grupa, nad którą patronat przyjął Kardynał Stanisław Dziwisz otrzymujemy miejsca w pierwszych ławkach. Generał Bractwa Kurkowego otrzymał nawet miejsce w pierwszej ławce. Bazylika szybko napełniła się wiernymi. Bardzo dużo Polaków, ale też grupki mówiące w różnych językach. W pierwszej ławce Pani Ambasador Hanna Suchecka. Rozpoznajemy też fotografa papieskiego Arturo Mari oraz ludzi z ochrony papieskiej, którzy pełnili funkcję za czasów Jana Pawła II.
Do ołtarza podchodzi długi szereg kapłanów i biskupów. Większość z nich przyjechała z pielgrzymami. Są biskupi uczestniczący w odbywającym się synodzie. W gronie celebransów jest Biskup Polowy Wojska Polskiego gen. dyw. prof. dr hab. Tadeusz Płoski. Jest także ksiądz infułat Józef Wójcik.
Jesteście reprezentacją naszego Narodu - powiedział Ksiądz Kardynał we wprowadzeniu do Mszy św. Eucharystia jest wielkim hymnem wdzięczności Bogu za dar Jana Pawła II, za Jego 27 letni pontyfikat. Pilnie wsłuchujemy się w słowa Osobistego Sekretarza Jana Pawła II, który ukazał trzy wymiary pontyfikatu Papieża z dalekiego kraju.
Po południu wychodzimy na premierę filmu. Jako grupa specjalna możemy wejść bez stania w długiej kolejce. Cieszy to, że premiera filmu „Świadectwo” będzie miała liczną widownię. Są i tacy, którzy przylecieli z Polski tylko na to wydarzenie. Wśród grona takich osób jest proboszcz Katedry Polowej Wojska Polskiego ks. prał. płk Robert Mokrzycki i Wicekanclerz Kurii Polowej WP ks. ppłk Jan Osiński. Miejsce mamy blisko ekranu, obrok sektora, który przeznaczony został dla kardynałów, biskupów i konsultorów synodalnych. Do rozpoczęcia seansu jest ponad godzinę, dlatego też przyglądamy się znanej z wielu transmisji telewizyjnych Sali, w której odbywają się m.in. audiencje generalne. Zauważamy wchodzącego Prezydenta Lecha Wałęsę z Małżonką Danutą, Panią Jolantę Kwaśniewską – żonę Prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego. Dostrzegamy także Premiera Kazimierza Marcinkiewicza oraz Zbigniewa Bońka z żoną. Blisko Ojca Świętego Benedykta XVI ma miejsce Biskup Polowy Wojska Polskiego. To miejsce otrzymał dzięki Kardynałowi Stanisławowi Dziwiszowi. Film „Świadectwo” zrobił duże wrażenie. Parokrotnie odezwały się spontaniczne, gromkie oklaski. Film przywoływał znane powszechnie wydarzenia, jak konklawe, na którym wybrano Jana Pawła II, pierwsze słowa Ojca Świętego po wyborze, zamach na Jego życie, pielgrzymkę dziękczynną do Fatimy, ostatnie dni życia Papieża Polaka i Jego pogrzeb. W filmie tym znalazło się wiele nieznanych dotąd powszechnemu gronu wydarzeń z Jego życia: pochwycenie berła Matki Bożej podczas koronacji w Ludźmierzu, wypędzenie złego ducha z opętanej, zamach na życie Ojca Świętego kapłana lefebrysty w Fatimie, na szczęście udaremniony przez ochronę papieską oraz wydarzenia ostatnich godzin przed śmiercią Jana Pawła II. Film wzruszający i bardzo dynamiczny.
Znamienne były słowa Ojca Świętego Benedykta XVI o tym filmie. – Jan Paweł II „naznaczył historię Kościoła i świata końca XX w. i początku trzeciego tysiąclecia” – powiedział Ojciec Święty Benedykt XVI. Wspomniał, że pontyfikat Jana Pawła II „zamyka się w dwóch zdaniach”. Pierwsze z nich to słowa „Otwórzcie drzwi Chrystusowi! Nie lękajcie się” – wypowiedziane na początku pontyfikatu, drugie zaś „Pozwólcie mi odejść do Pana” – powiedziane ledwo słyszalnym głosem na łożu śmierci u końca Jego pasterskiej posługi. Benedykt XVI podkreślił szczególny charakter świadectwa przekazanego przez Kardynała Stanisława Dziwisza. – „… wszystko opowiedziane jest z miłością tego, który dzielił te wydarzenia z bliska, w cieniu bohatera”.
Wieczorem długo trwały rozmowy w naszej grupie o oglądniętym i przeżytym z dużymi emocjami filmem. Swoimi refleksjami dzielili się aktorzy, ludzie biznesu, kapłani, osoby różnych profesji. Po filmie pozostał jakiś niedosyt. Wielu chętnie jeszcze pozostałoby na Sali, aby przypomnieć sobie wiele innych wydarzeń z długiego pontyfikatu Ojca Świętego Jana Pawła II.
17 października
Jest jeszcze szaro, dzień się dopiero budzi, a my śpieszymy do Bazyliki św. Piotra, aby uczestniczyć we Mszy św. w Grotach Watykańskich. Eucharystii przewodniczy Biskup Polowy, w koncelebrze jest ks. inf. Józef Wójcik, ks. prał. Jan Wojtan, ks. Mieczysław Głogowski, ks. prał. Krzysztof Nykiel oraz ks. płk Zbigniew Kępa. W oczekiwaniu na celebransów grupa śpiewa pieśni: „Kied ranne wstają zorze… i inne. Rozpoczęcie Mszy św. znakiem krzyża, wprowadzenie Księdza Biskupa, który ukazuje niepowtarzalny charakter przeżytych ostatnich kilku dni w Rzymie i zaprasza do modlitwy. W naszym gronie, w śród innych są mundurowi z resoru MON i MSWiA, m.in. gen. dyw. Edward Gruszka, są przedstawiciele Bractwa Kurkowego. Jest z nami marszałek Maciej Płażyński.
Kazanie na prośbę Księdza Biskupa wygłasza ksiądz infułat Józef Wójcik. Nawiązuje w nim do oglądniętego dzień wcześniej filmu „Świadectwo” i wydobywa te elementy, które ukazywały walkę komunistycznego aparatu władzy z Kościołem. Na swoim przykładzie ukazuje jak dramatyczna była to walka, którą trzeba była wielokrotnie okupić szykanami, a nawet więzieniem.
Komunia św. przeżyta przez uczestników z głębokim zamyśleniu i wdzięczności. Po Mszy św. słowa podziękowania Księdza Infułata Księdzu Biskupowi za opiekę duchową, Zbyszkowi Gretce za organizację grupy, wszystkim zaś za piękne przeżywanie pielgrzymki. Poświecenie dewocjonaliów a następnie błogosławieństwo Księdza Biskupa zakończyło Eucharystię.
Chwilę później odbyło się spotkania z Janem Pawłem II przy Jego Grobie. Chwila milczenia, ucałowanie płyty przykrywające Jego Ciało, modlitwa o beatyfikację. Odchodzimy w zadumie…
Pielgrzymka zakończona. Możemy wracać do kraju, do swoich codziennych obowiązków. Przeżyte dni zmieniły coś w życiu każdego u uczestników uroczystości 30 lecia pontyfikatu Jana Pawła II.
ks. płk Zbigniew Kępa